28 Şubat 2015 Cumartesi

Karanlıklar kuşatması..

Hiç kimseye değer vermiyoruz. Acılarla boğuştuğumuzu söylüyoruz. Yalnız olduğumuzu söylüyoruz. O kadar çaresiziz ki.. İnsanlığın hemen hepsi psikolojik rahatsızlık sahibi olmuş. Güya...
Nedensizce yaşıyorum.Ölümü kabullendim damarlarıma, hücrelerime kadar. Değerli olmak için iyi para kazanmanın gerekli olduğunu bize aşıladıklarından beri hala insanlar neden yaşamaya devam ediyor anlamıyorum. İyi bir üniversite oku, kız vermezler vs. Para hırsı başlayınca anarşizimde çıkıyor sokaklara. Dost dostunu satıyor. Her şeyin başı para. Mutluluk için para şart olmuş. Her tarafta ölüm var. Her tarafta son var. Ama insanlar bunu görmek istemiyor. Bunu söyleyince moralleri bozuluyor. Sanki ölüm en büyük düşmanlarıymış gibi. Sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi. Sanki yıllardır ölümden kaçmıyorlarmış gibi. Ölüm kapılarını çalana kadar onu tanımak istemiyorlar. Herkes cenneti istiyor. Kiminin cenneti dünya olmuş ama. Sonlu dünya. Ölümlü bir dünyada ölümsüz olmayı istemek insanların hırsı olmuş.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder